Pois ben, a
fagomina trátase dun imonoazúcre natural, pouco coñecido ata agora, que está
presente na dieta humana dende fai séculos e que se considera como un análogo
da glicosa, azucre que encontramos en moitos dos alimentos que consumimos e
responsable de moitas das funcións do noso organismo.
Este ingrediente
pode proporcionar beneficios nutricionais, como é de asimilar de forma adecuada
os carbohidratos refinados, mellorar a flora intestinal e evitar mecanismo de
acumulación rápida dos nutrientes, polo tanto podemos dicir que reduce os
riscos asociados ó consumo de fariñas e azucres. Esta proposta de investigación
está destinada a combater un dos grandes problemas na saúde do ser humano, o
sobrepeso.
A fagomina
podémola encontrar no trigo sarraceno. Este tipo de planta dáse en determinadas
zonas do norte da península e tamén principalmente nun lugar de Girona chamado
Olot, en dónde se está intentando recuperar mediante a cociña volcánica.
¿Cómo funciona a
fagomina?
Cando consumimos
un alimento rico en azucres refinados, prodúcese un exceso de glicosa na
sangue. Esta glicosa vaise metabolizar e envíase para producir enerxía nos
diferentes órganos do noso organismo. Pero esta glicosa metabolízase tan
rapidamente que ó pouco tempo volvemos ter sensación de fame.
O papel que ten a
fagomina é diminuír a absorción da glicosa e amidón que se encontra en grans,
pasta ou patacas, para impedir un exceso destes manténdoos a un nivel
equilibrado e no caso de persoas con obesidade, retrasa o apetito, polo que
tamén é coñecida como “molécula antifame” Pero este elemento non só se podería
utilizar con persoas que padezan obesidade, senón que tamén naquelas persoas
con diabetes nos que actuaría como substitutivos da insulina.
Outra utilización
que se estuda é combinar esta molécula con pan, galletas, cervexa, fariña...
aqueles alimentos que nunha dieta son prohibidos; neste caso a fagomina o que
evita é a acumulación de graxas.
Biolglane é unha
empresa biotecnolóxica situada en Barcelona, en dónde investigadores do
Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) están levando a cabo numerosos
estudos sobre a produción desta molécula natural. Hoxe en día, en países como
España e Francia, xa podemos atopar no mercado alimentos preparados por medio
desta molécula. Aínda así, continúan os estudos para poder investigar máis
sobre esta molécula, xa que nun futuro podería utilizarse tamén para previr
problemas de beleza como a celulites, problemas de orixe coronario e
cardiovascular producidos por un exceso de graxas no noso organismo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario